ΔΕΛΤΙΟ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ (ΑΠΕ)
Σήμερα η παγκοσμίου άγνωστη μεταξύ αγνώστων Sulpice απέκτησε Conn-x. Η διάσημη άγνωστη δήλωσε βαθιά συγκινημένη και απομακρύνθηκε από το υποκατάστημα του ΟΤΕ όπου της ανακοινώθηκε το χαρμόσυνο νέο και ύστερα κατευθύνθηκε προς άγνωστη κατεύθυνση με τα πόδια.
Γειά σας! Έβαλα Conn-x (λέμε τώρα, τ΄αποτελέσματα θα τα δω σχεδόν σε μια εβδομάδα). Θα μου πείτε και τι μ΄αυτό. Είναι ένα από τα πιο απλά πράγματα στον κόσμο. Όοοοχι! Εδώ που βρίσκομαι, δεν είναι καθόλου ευκόλο. Μάλιστα θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως τον δέκατο-τρίτο άθλο του Ηρακλέους. Ας είναι. Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι μία από τις πιο μεγάλες μου επιθυμίες πραγματοποιήθηκε.
Και γιατί τέτοια επισημότητα; Και γιατί όχι παρακαλώ; Γιατί και γω να μη βγάλω ένα δελτίο τύπου; Τόσα και τόσα βγαίνουν τώρα τελευταία, γιατί να μη βγάλω και γω! Πιστεύω ότι πληρώ τις προδιαγραφές. Είμαι μία από τους πολλούς διάσημους αγνώστους που υπάρχουν στο στερέωμα που άνευ ημών δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν κάποιοι άλλοι άσχετοι.
Και τελευταία, η ελληνική πραγματικότητα έχει πολλά δελτία τύπου να μας δείξει, δελτία τύπου που δεν έχουν απαραίτητα σχέση με την οικονομία ή τα πολιτικά πεπραγμένα. Καλά αυτά υπήρχαν και υπάρχουν και δε μας προσδίδουν ουδεμία χαρά. Και κάθομαι και αναρωτιέμαι, βασιζόμενη στα άσχετα (προς εμέ) δελτία τύπου που κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό. Γιατί πρέπει να βγάζουμε στη φορά την προσωπική μας ζωή; Γιατί πρέπει να κοινοποιούμε με ιαχές (αλλά φυσικά και με μία δόση ξυνίλας του στυλ “σας παρακαλώ, δεν σας επιτρέπω ν΄ασχολείστε με τα προσωπικά μου ή τα οικογενειακά μου. Σκεφτείτε και τα παιδιά μου!”) οποιαδήποτε απόφαση που έχει να κάνει με την προσωπική μας ζωή; Και να περιοριζόταν το κακό μόνο σ΄αυτό, καλά θα ήταν. Υπάρχουν και όλοι οι άλλοι που ασχολούνται με την υπόθεση και όχι μόνο αυτό να επιδίδονται επί ώρες, μέρες, εβδομάδες με το θέμα με πολύ σοβαρότητα λες και ρίχνουν φως σε μία ξεχασμένη πτυχή στη θεωρία της σχετικότητας. Να κάνουν αναλύσεις και κόντρα αναλύσεις για ποιο λόγο έγινε, γιατί φορά το τάδε ρούχο και όχι το άλλο, γιατί χαμογέλασε έτσι και όχι αλλιώς... και να χάνονται ώρες και ώρες και η θεία μου η Λουκρητία να χάνει και αυτή τον ύπνο της και να μη θέλει να πιει ούτε τα φάρμακά της γιατί έχει στεναχωρηθεί πάρα πολύ μ΄αυτό που συνέβει. Και να κάθεται μόνη της στο ντιβανάκι της και να βαριαστενάζει και να στενοχωριέται γιατί να συμβεί αυτό στους ανθρώπους – και ήταν τόσο καλοί και όμορφοι και να μου λέει να προσέχω στις σχέσεις που κάνω. Ήμαρτον! Ας ασχοληθούμε με κάτι πιο σοβαρό. Υπάρχουν τόσα και τόσα (ας μην αρχίσω την απαρίθμηση τώρα) και εθελοτυφλούμε...
Σας παρακαλώ, πρέπει να γίνει κάτι με όλα αυτά. Πρέπει να προστατέψω τη θεία Λουκρητία! Save theia Loukritia!