Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Κουπίιιιιιι.....


Σαν βγεις στον πηγαιμό για την δουλειά σου, να εύχεσαι να΄ναι στεγνός ο δρόμος... Μπορεί να σας φαίνεται αστείο, αλλά είναι μια πολύ σοβαρή παράμετρος.
Χθες το πρωϊ, ξεκίνησα σαν καλή και ευσυνείδητη εργαζόμενη να πάω στην δουλειά μου. το γεγονός ότι είχε αρχίσει να βρέχει από τις 5 δεν με πτόησε καθόλου. Δεν ήταν πρωτόγνωρο το φαινόμενο. Αντιθέτως, εκεί που βρίσκομαι, υπάρχει μία μικρούλα διαφορά... Όταν αρχίσει να βρέχει ο Θεός, ξεχνά να σταματήσει! Αλλά anyway!
Eτσι μπήκα στο αυτοκινητάκι μου και βουρ! Καθ΄οδόν δεν συνάντησα ούτε Λαιστρηγόνες, ούτε Κύκλωπες μα ούτε και τον Κακό το Λύκο! Αντιθέτως είδα ότι τα αυλάκια που ήταν μεταξύ δρόμου και χωραφιών (ξέχασα να σας πω ότι ένα κομμάτι της διαδρομής μου είναι μέσα από την αγνή ελληνική ύπαιθρο) ήταν όχι μόνο γεμάτα αλλά φουσκωμένα. Δεν έδωσα σημασία και ακάθεκτη προχώρησα. Μετά από λίγο είδα ότι το νερό περνούσε από την άλλη πλευρά του δρόμου. Ούτε αυτό με πτόησε και συνέχισα. Φτάνοντας όμως στην είσοδο της πόλης βρέθηκα αντιμέτωπη με αυτό το θέαμα:


και αυτό:


Δεν ήταν το καινούριο Σπα, όπως καταλαβαίνεται. Αντιθέτως το ρέμα είχε φτάσει σε αυτό το σημείο:



και δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτή την πλευρά αλλά ξέφυγε και από την άλλη πλευρά (λίγο αργότερα)....


Έτσι είμασταν περικυκλωμένοι! Το γήπεδο τέννις που βρισκόταν δίπλα μας, είχε μετατραπεί σε μία μικρή πισίνα... πρακτικό θα έλεγα!




Εκείνη τη στιγμή, το αυτοκίνητο πήρε την απόφαση να σταματήσει στη μέση του δρόμου. Οι 3 απόπειρες να το βάλω εμπρός... μάταιες. Εν τω μεταξύ ήρθαν και άλλοι 2-3 οι οποίοι σταματούσαν και κοίταζαν μια το χείμμαρο, μια εμένα και μετά έφευγαν, χωρίς να μου δώσουν ένα χέρι βοήθειας. Για κάμποση ώρα, κάθισα και αγνάντευα το νερό στη μέση του δρόμου... Ευτυχώς, λίγο αργότερα κάποιοι μαθητές μου ήρθαν εκεί και το πήγαμε λίγο πιο πίσω γιατί σε λίγο το έβλεπα να μετατρέπεται σε γόνδολα.
Προσπάθησα να το βάλω μπρος ξανά, αλλά τπτις. Εν τω μεταξύ είχαν αρχίσει να μαζεύονται κάποιοι παππούδες για να εξετάσουν την κατάσταση. Αρχικά με κοίταζαν περίεργα, του στυλ "Τι δουλειά έχει αυτή η μουρλή πρωινιάτικα εδώ;" Αλλά εγώ απτόητη... στο ύψος μου.
Σε όλο αυτό το τουρλουμπούκι, η Πυροσβεστική φυσικά ήταν κοντά στον πολίτη. Ερχόταν :


και έφευγε. Αυτό πρέπει να έγινε 2- 3 φορές.Μετά από 3 ώρες, περίπου, το νερό υποχώρησε:



Ευτυχώς... Λίγο πιο μετά, βλέπω γραμματείς, φαρισαίους και τον δήμαρχο να έρχεται προς το μέρος μου... όχι για να με σώσει φυσικά αλλά για να εκτιμήσει την κατάσταση. Κάθισαν πάνω από την γέφυρα και με περισπούδαστο ύφος ανέλυαν τους λόγους της καταστροφής... για μέτρα όμως μιλιά.
Βέβαια κάποιοι προνοητικοί δημότες πήραν άμεσα και δραστικότατα μέτρα για την επόμενη πλημμύρα:


Τους βρίσκω σωστούς...

Με τις υγείες μας!!!


Υ.Γ. Κάποιες χρήσιμες συμβουλές:
1. Έχετε πάντα ένα βιβλίο μαζί σας ή ένα οποιοδήποτε άλλο έντυπο της αρεσκείας σας. Αν εγκλωβιστείτε πουθενά, τουλάχιστον να περάσει καλά η ώρα σας.
2. Ένα πακέτο μπισκοτάκια επίσης δεν θα ήταν κακή ιδέα (μην πω και καφέ). Ξέρετε, το διάβασμα ενίοτε ανοίγει την όρεξη.
Έτσι δεν θα βαρεθείτε ποτέ!

8 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

Άντε φτηνά την έβγαλες...
Δεν σου 'χω πει παιδί μου όταν βρέχει να παίρνεις τη βάρκα?

Coco είπε...

café do Brazil! αχαχαχαχαχα!

τις συμπάθειές μας, μανδάμ, από το βροχοδαρμένο οροπέδιο!

as fotos, bonitinhas!

Ανώνυμος είπε...

τι να σου πω αφου ήθελες να φύγεις από τα καναλια τις "Βενετίας" για να πας στη τεχνιτη λίμνη του Βαρθολομιου!!! σε τέτοιες περιπτωσεις δεν εφοδιαζεται ο κόσμος με μπισκοτακια και βιβλίο αλλά με σωσίβιο-κανό-κουπιά κ.τ.λ.!!!

Ποδονίφτης είπε...

με πρόλαβε η coco !!! απίθανη η φωτογραφία με το σακί α λα brazil ...:))
ανησύχησα πριν τελειώσω την ανάγνωση..φοβήθηκα μην και εγκλωβίστηκες μέσα στο αυτοκίνητο απο τα νερά ,επικίνδυνες καταστάσεις /η σκηνή με το Δήμαρχο ...άπαιχτη ...χαχαχα ....εδώ ο κόσμος χάνεται...χμ χμ ....

φιλάκια κουτσουνάκι ,μπουρεκάκι :))

VAD είπε...

Ν αυποθέσω ότι ο δρόμος που κατέβαζε νερά ήταν πρώην χειμαρος που μπαζώθηκε;Σύνηθες...

Nemo είπε...

Εγώ αυτό που θαυμάζω είναι η ψύχραιμη σκέψη σου να τραβήξεις φωτογραφίες!

Ένα ζευγάρι κουπιά πάντως καλό είναι να βρίσκονται στο αυτοκίνητο!

Το όλο σουρεαλιστικό σκηνικό που έζησες νομίζω θα μπορούσε άνετα να γίνει μια ταινία με τους αδερφούς Μαρξ!

Sulpice είπε...

@ monahikoslikos: Γαμώτο την ξέχασα!
@Coco: είδες ότι δεν βάζουμε ότι κι ότι για οχείρωση... είμεθα θικ!
@Ποδονίφτης: όχι ευτυχώς. Παρατρίχα δηλαδή...
@Vad: Λάθος ήταν ένα πάρα πολύ καλά φτιαγμένο έργο όπως δήλωσαν οι ειδικοί αργότερα, κοιτάζοντας με απορία την τρούπα!
@Nemo: Τι να έκανα; Βιβλίο δεν είχα, ούτε βελονάκι ούτε και πλέξιμο... Το μόνο που είχα ήταν το κινητό!

chat noir είπε...

Τί να πω και γω.......και 'εμεις κάτι πάρομοιο πάθαμε!!!!!!! αλλά....... χιχιχιχιχι ήμουν εφοδιασμένη!!!!!!!![κινιτάκι για μουσικούλα κ λύρα για διανόηση!!!!:-DDDDDD]