Λέει ότι ξημέρωσε η Κυριακή και έπρεπε να ξυπνήσω, σχετικά νωρίς, για να εκτελέσω το πολιτικό μου δικαίωμα. Το είχα υποσχεθεί και στη μαμά, ωπ συγγνώμη Μητέρα (μεγάλωσα πιά όπως η ίδια λέει). Τελικά, όμως ξύπνησα κάπως αργούτσικα. 11 η ώρα και ακόμη στο κρεβάτι! Mon Dieu; ça c'était impossible! Η μαμά-μητέρα δεν είχε κάνει ακόμη την εμφάνισή της, ευτυχώς! Είχαμε κανονίσει να ψηφίσουμε μαζί. Ευτυχώς, γιατί έτσι δεν θα ταλαιπωρηθώ και πολύ για να βρω και πάρκινγκ. Ο οδηγός θα μας περιμένει έξω από το εκλογικό τμήμα. Αχ τι καλά! Θα πάμε χαλαρά και μετά θα μπορέσουμε να πάμε να φάμε πεϊνιρλί στη Δροσιά. Έτσι θα μπορέσουμε να συζητήσουμε γιατί είχαμε καιρό να τα πούμε.
Τους τελευταίους μήνες, η μητέρα ασχολιόταν πολύ με τις πολιτικές εξελίξεις και με διάφορα targets groups, δεν ξέρω γιατί. Αλλά για να το κάνει, κάτι θα ξέρει! Βέβαια, έχω να της πω πάρα πολλά πράγματα! Κυρίως θέλω να της μιλήσω για την καινούρια μου δουλειά. Είναι η δουλειά που ήθελα από πάντα! Να γράφω ένα από τα κύρια άρθρα σε μεγάλο περιοδικό! Τί τύχη και αυτή! Εφόσον τέλειωσα τις σπουδές μου (στο εξωτερικό φυσικά), βρήκα αμέσως δουλειά και αυτήν την θέση! Σίγουρα, εκτίμησαν το βιογραφικό που είχα από μαθήτρια. Λαμπρότατο! Με όλα αυτά, αναρωτιέμαι γιατί αυτοί που παραπονιούνται δεν βρίσκουν δουλειά... Μ΄ένα καλό βιογραφικό μπορείς να κάνεις τα πάντα! Εγώ πως τα κατάφερα... Με το μισθό που κερδίζω, μπόρεσα και να έχω και δικό μου διαμέρισμα, στα βόρεια προάστια, φυσικά! Αρχικά προσπάθησα να βρω κάτι στο κέντρο- για να είμαι κοντά και στη δουλειά- αλλά δεν μπορούσα τη βρωμιά. Σκεφτείτε ότι το χειρότερο σπίτι της γειτονιάς μου ήταν πιο καθαρό από τους κάδους του κέντρου. Αλλά έπιασα την πολυλογία και η ώρα περνάει και θα΄ρθει η μητέρα και θα φωνάζει. Πρέπει να ντυθώ... μάλλον θα βάλω κάτι casual, ένα Βγένετον ίσως, άνετο και σίκ...Χτυπάν το κουδούνι...
Ωχ! Τί γίνεται; Τι είναι αυτό που χτυπά; Το ξυπνητήρι... Παρακοιμήθηκα, φαίνεται... Πρέπει να σηκωθώ να πάω να ψηφίσω. Μα τι συνέβει; Α ναι, έβλεπα όνειρο! Και τι όνειρο! Πω πω! Καλά, καλύτερα ας προσγειωθώ γιατί πρέπει να πάω στον Πειραιά και θα γίνεται πανζουρλισμός και δεν θα βρίσκω πάρκινγκ. Μάλλον θα πάρω το ποδηλατάκι μου να πάω... να μπορέσω ν΄αναπνεύσω και λίγο καθαρό καυσαέριο...
Υ.Γ. Ας είναι καλά το δίκτυο του ΟΤΕ που μου επέτρεψε να αναρτήσω αυτήν την ανάρτηση τώρα...
6 σχόλια:
μαρηηηηηή....
το Βγένετον τι τό΄θελες
κι είμαι κι άρρωστη!
@Coco Γιατύυυ; Είναι μία πολύ σίκ (και το "σ" παχύ μάρκα..)
Tελικά ισχλυουν όλα τα ωραία που μας είπες, ήήταν το παραλήρημα των δευτερολέπτων πριν το ξυπνητήρι;
@happypepper: Αγαπητό μου πιπεράκι, αν ίσχυαν όλα αυτά που είπα δε θα είχα πρόβλημα με τον ΟΤΕ και δεν θα εμφανιζόμουνα σαν σπάμ αραιά και που...και πολλά άλλα...
@happypepper: Α και κάτι ακόμα, επειδή μου άγγιξες μία ευαίσθητη χορδή. Δεν θ΄αναγκαζόμουν να "ξενιτεύομαι" κάθε εβδομάδα για τη δουλειά μου (δουλεύω εις τας επαρχίας) και όλοι θα είχαν μείνει έκθαμβοι με το βιογραφικό μου... Αλλά δυστυχώς ανήκω στην άλλη ομάδα όπου όλοι κουνούν με συγκατάνευση το κεφάλι τους και λένε:"ναι είστε αξιόλογη, αλλά πρέπει να κάνετε υπομονή"...
άσε μωρέ τον εβραίικο θρήνο
σε χρειάζονται κει κάτω
έχεις fun club
ο Πάρις, ο Πυροσβέστης, η Άνεμος, το Ωδικόν Πτηνόν, ακόμη κι οι Κότες
για να τους φέρνεις μιαν αύρα κουλτύρ!
Δημοσίευση σχολίου