Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

Βόλτα με ποδήλατο υπό το φως του φεγγαριού

Γάντια πήρα; Ναι. Σακίδιο με τα απαραίτητα σύνεργα; Ναι. Νερό (γιατί δεν είμαστε και γκαμήλες); Ναι. Κράνος και φυσικά το καινούριο μου ποδηλατάκι (ένα Νταχονάκι μούρλια); Ναι. Ωραία και τώρα περιμένουμε. Τι περιμένω; Φυσικά όχι τον Γκοντό αλλά την Coco. Χθες, ένεκα της Αυγουστιάτικης Πανσελήνου, αποφασίσαμε να κάνουμε μία βόλτα με ποδήλατα για να απολαύσουμε τη βραδιά. ΄Ετσι πήραμε τα ποδηλατάκια μας και ξεκινήσαμε για το ΣΕΦ. Μη φανταστείτε από τους κεντρικούς δρόμους αλλά από τα στενά, έτσι σιγά σιγά για να ρεμβάσουμε και να απολαύσουμε επίσης και τη μυρωδιά των κάδων απορριμάτων που υπήρχαν σε κάθε γωνία του δρόμου. Α parfum! Η διαδρομή μέσα από την περιοχή του Μοσχάτου αρκετά καλή. Το φεγγάρι έπαιζε κρυφτό μαζί μας, ανάμεσα στις πολυκατοικίες.
Από το ΣΕΦ πήγαμε Φλοίσβο από έναν παράδρομο. Άλλη αίσθηση! Αν και ήταν η παραλιακή δίπλα μας, ένοιωθα ότι ήμουν σε κάποιον επαρχιακό δρόμο. Άνετη διαδρομή, αν εξαιρέσουμε κάποιους ηλίθιους με κάτι κουβαδάκια σαν αυτοκίνητα και με κάτι μπουριά για εξατμίσεις που θεωρούσαν μαγκιά να γκαζώνουν και να χάνονται. Ευτυχώς δεν ήταν πολλοί! Δροσούλα και ένα καταπληκτικό φεγγάρι (σας το΄πα, δε σας το πα).
Φανταστική αίσθηση πάνω στο ποδήλατο. Αν και περιμένοντας την παλαβοψιψίνα, η υπνηλία είχε αρχίσει να με κυριεύει, από τη στιγμή που άρχισα να κάνω ποδήλατο, ξέχασα τα πάντα και φυσικά ξύπνησα. Μετά από πολύ καιρό ένοιωσα ελεύθερη. Παρ΄όλη την κούραση, ένοιωθα πάρα πολύ καλά. Δε σκεφτόμουν τίποτα άλλο παρά το να κάνω πετάλι. Όσο για το ίδιο το ποδήλατο αεράτο, ανάλαφρο, άνετο...
Αφού κάναμε μία στάση, πήραμε το δρόμο του γυρισμού με το φεγγάρι να σκορπίζει το φως του. Η μόνη παραφωνία σε όλη αυτή την διαδρομή ήταν η άγονη, ξερή έκταση που εκτεινόταν ως τη θάλασσα. Πόσο πιο φιλική θα ήταν η διαδρομή αν οι υπεύθυνοι του χώρου αυτού είχαν φροντίσει να φυτέψουν κανένα δέντρο, να βάλουν λίγο πράσινο... Τότε περισσότεροι θα επέλεγαν αυτή τη διαδρομή. Αλλά που;
Λέτε το ποδήλατο να μου κάνει κακό; Αρχίζω και σκέπτομαι περίεργα...
Υ.Γ. Φωτογραφίες από το καινούριο μου ποδηλατάκι προσεχώς. Μέχρι τότε φιλάκια...

10 σχόλια:

roula karamitrou είπε...

Ωπ έττερη σουρτουκοποδηλάτισσα!
Με γεια και το ποδήλατο κι οι βόλτες :)
Φιλιά και στον διαφθορέα!!

Coco είπε...

περικαλώ! εγώ δεν ξέρω τίποτα! ήταν ένας έρως κεραυνοβόλος! κάθε μέρα πήγαινε στο κατάστημα και το χάιδευε. και κάθε μέρα μου έλεγε: αχχχχχ, η σέλα του!!!

χαχαχαχαχα

happypepper είπε...

Κυρίες μου,
Σας παραδέχομαι και σας απολαμβάνω.
Φτού σου μάτια μου! (πού λεγε και η γιαγιά μου - με την καλή έννοια, μη με παρεξηγείτε).
Μπράβο σας/
Σουλπισάκι, με γειά το όχημα, σε τί χρώμα το πήρες;
Ααααχ τα παλιά μου μέρη, η παραλία.
Το πατρικό μου ήταν στη ΝΣμύρνη και κάθε τρεις και λίγο πήγαινα θάλασσα να ανοίξει η καρδιά μου.
Σας αφήνω και σας φιλώ.
Καλές Απολαύσεις!

Sulpice είπε...

@roula karamitrou: Στω (κατά το ευχαριστώ). Άλλη αίσθηση. Κάθε πρωί ξυπνώ και σκέφτομαι βόλταααα..
@ happypepper: Επίσης ευχαριστώ. Είναι ασημί και σκέφτομαι να του βάλω μία ματάρα τόση (μεγάλη διάταση χεριών με το συμπάθειο). Πάρε ένα ποδήλατο και συ, ΜΠΟΡΕΙΣ! Νέα Σμύρνη, τυχερέ, μεγάλωσες σε μία γειτονιά πολύ όμορφη, τώρα έχει γίνει να μην πω... Αστα! Μη μου πεις ότι πήγαινες και στη Λεόντειο :Ρ Χι χι χι

Sulpice είπε...

@ Coco: Εσένα σε ξέχασα. Μη σου πω τίποτα για τον κεντρικό σου άξονα....

Coco είπε...

κίνηση πρωί πρωί!
σσστ! κουβέντα για το αξονάκι μου! θα σου πω εγώ για το αλουμίνιό σου, μην τα ξεχάσω. έπειτα από επισταμένη έρευνα βγήκε το εξής: από το αλουμίνιο γενικά να περιμένετε κάποια τριξίματα. λασκάρουμε τις βίδες και τις ξανασφίγγουμε όσο παίρνει. σε επίμονες περιπτώσεις βάζουμε λίγη κρέμα κάρμπον στο σπείρωμα ή το παλουκόσελο με το συμπάθιο(αυτή η κρέμα πρέπει να είναι η πράσινη της οχιάς!) τώρα αυτές οι πολύτιμες πληροφορίες είχαν να κάνουν με βουνού που καταλαβαίνεις τί πιέσεις δέχονται... πάντως αυτό με την κρέμα το είχαμε πει ήδη. πέρα απ΄αυτά ψυχανεμίζομαι ότι χρειάζεται στρώσιμο δηλαδή βόλτεεεεεεεες!

όσο για τις ταχύτητες άκου, που θες να μού πεις για το αξονάκι μου κιόλας! το ρητό λέει: οι άντρες πάνε παντού με σχέση ταχυτήτων 53-39 και 25-11 (ζόρι) ενώ θεϊκό θεωρείται το 23-11 (ούτε ο Λαρς). Κι εγώ πήγαινα παντού με 52-42 και 24-14! Πάρτα! (Ζυγός είναι ο Τάσος! και θα του βάλω μια 8άρα κασέτα...)

Sulpice είπε...

@ Coco: Επειδή είμαι ΠΕ της θεωρητικής, θα χρειαστώ επεξηγήσεις. Γενικότερα όμως έχω μείνει άναυδη με το εύρος των γνώσεων σου... Προσκυνώ!

Coco είπε...

δεν έχω ιδέα καλέ! το ποδήλατο το πάω στον μάστορα, εγώ το πολύ πολύ κανένα σκασμένο λάστιχο! αλλά ετοιμάζομαι να χτυπήσω τον Plannet!

χαχαχα

happypepper είπε...

Σουλπισάκι,
Ναί, λεόντειο πήγαινα στο δημοτικό και μετά άλλαξα.
Καλά,
το θέμα με τις ταχύτητες στους άντρες το περιμένο διεξοδικό σε αφιέρωση-ποστ!

Sulpice είπε...

@happypepper: Ω ω ω! Συνάδελφε. Και γω σε αδελφό σχολείο αλλά στο Γυμνάσιο και Λύκειο (μπρρρ ανατριχίλα). Καλά να περνάς εκεί που είσαι. Και μεις περιμένουμε σκιτσάκια (με ποδήλατα ή άνευ)...
@ Coco: Μην υποτιμάς τον ευατό σου. Ξέρεις αρκετάαααα....