Είναι να μην πάρω φόρα! Χα χα αστειεύομαι. Απλούστατα αυτό σκεφτόμουν όταν κατάφερα αισίως να γράψω και αυτό το δεύτερο post (χάρη στην ευρυζωνικότητα, χμ...). Λοιπόν χθες μπόρεσα και έκανα την ανάρτηση χάρη σ΄ένα Internet café. Βέβαια έπρεπε να διανύσω κάποια χιλιόμετρα για να φτάσω εκεί, όπως ο διψασμένος μέσα στην έρημο που περπατά να βρει την όαση αλλά ας είναι.
Η ατμόσφαιρα στο café δεν ήταν η πλέον ειδυλλιακή. Σε αντίθεση μ΄έναν τάφο, ακούγοντας απ΄αριστερά και δεξιά φωνές, βρισιές, αλλαλαγμοί από 16χρονα (ήταν η τιμητική τους μάλλον) τα οποία έπαιζαν πλέον εποικοδημιτικά παιχνίδια όπως το Call of Duty και άλλα παραμφερή με laser, σκοτωμούς, αίμα, βία... Την εξαίσια ατμόσφαιρα την συμπλήρωναν σκυλοτράγουδα που δεν τα ήξερε μήτε ο στιχουργός τους, να μην πούμε και ο/η αοιδός. Δεν έφτανε μόνο η ποιότητα του περιεχομένου αλλά επίσης και του ήχου τα οποία τα έκαναν να ακούγονται θεσπέσια σαν υλακές στ΄αυτιά μου. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν ότι η υπεύθυνη μ΄έβαλε στο πιο σκοτεινό μέρος του μαγαζιού και εκεί μ΄άφησε χωρίς να ανάψει φώτα. Μπουουου... Θα μου πείτε γιατί δεν αντέδρασες; Γιατί ως γνήσια ΠΕ (περιορισμένης ευθύνης) αλλά κυρίως γιατί η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ να μπω "άνετα και αβίαστα" στον Διαδίκτυο είχε παρουσιασθεί και όλα τα άλλα ήταν μικροπροβλήματα για μένα. Ένοιωσα ως μικρή θεά και έτσι αφαιρέθηκα. Αφού έκανα τις προβλεπόμενες δουλείτσες μου (έχω και πρόγραμμα παρακαλώ) αποφάσισα ν΄ασχοληθώ με την décoration του post μου. Εδώ και πολύ καιρό το σκεφτόμουν αλλά ένεκα της κακής σύνδεσης (ζήτω η ευρυζωνικότητα, είπαμε) και ένεκα των στοιχειωδών γνώσεων μου δεν το αποτολμούσα. Όμως χθες, η απόφαση πάρθηκε και έκανα ντου και μπήκα. Και ώ! τι θαύματα! Πολλών ειδών εφαρμογές. Φωτογραφίες, μηχανισμοί πληροφόρησης, παιχνίδια, αποφθέγματα, σύστημα να μετράς τις θερμίδες σου (δεν κατάλαβα πολύ την χρηστικότητά της, αλλά ας είναι...), βίντεο και άλλα πολλά. Το πολιτισμικό σοκ ήταν έντονο. Δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω. Ευτυχώς στο τέλος μπόρεσα να επιβληθώ στον ευατό μου και δεν κατάντησα το post μου σαν γύφτικο αυτοκίνητο όπου μπορείς να δεις πάνω στο ταμπλώ σεμέν-βελονάκι, κουκλάκια, αρκουδάκια, 2 σκυλάκια που κουνούν το κεφάλι τους με την παραμικρή κίνηση του αυτοκινητού, τη χαβανέζα που λικνίζεται και φυσικά το αυτοκόλλητο "η Παναγιά μαζί σου" και το "μπαμπά μην τρέχεις". Έτσι αρκέστηκα και έβαλα 3 μόνο gadgets (αν θυμάμαι καλά).
Πως σας φαίνονται λοιπόν; Πολύ θα ήθελα να μάθω τη γνώμη σας.
Φιλιά.
3 σχόλια:
βάλε κι άλλα! ταιριάζει με το περιβάλλον εκεί!
αυτές οι υλακές, με σκότωσαν!
αλλά έχει και στην Αθήνα τέτοια ωραία e-καφέ, όπου μέσα στα σκυλοτράγουδα, αρπάζει την καρέκλα μου ένας φρίκουλας με μαλλούρα και με στριφογύριζε φωνάζοντας κάτι στον απέναντι. το πιο ωραίο είναι ότι τελικά το μαιλ που ήθελα επειγόντως να στείλω δεν πήγε τελικά, ηλεκτρονική εμπλοκή χαχαχαχα
βρε, εδώ τα καταφέρνουν από την Γάζα οι μπλόγκερς, τι να πω για τον ΟΤΕ;
Όλα σούπερ! Όσο για το ανουγιέ, το άκουσα ογδόντα φορές χαχαχαχαχα, γαμάτα όλα! Και μια ερώτηση: Πώς μπορεσες να κάτσεις μέσα σε τέτοιο ίντερνετ καφέ (στα σκυλάδικα έχω κολλήσει, με καταλαβαίνεις) και να κάνεις και δουλειά; Αυτό θα πει δίψα για ίντερνετ! Θεά!
@Κwlogria: Η στέρηση γλυκιά μου κάνει τον άνθρωπο βράχο... Όπως λέει ένας λαϊκός αηδός: " Χτυπά κ΄άλλο θα τ΄αντέξω..". Δε θυμάμαι να ανέφερα επίσης ότι με κοιτούσαν παράξενα γιατί δεν έπαιζα και έκανα άλλα πράγματα...
@Coco: Μάλλον τότε αγαπητή γατούλα θα πρέπει να πάμε στη Γάζα. Πιο εύκολα θα μπορούμε να σερφάρουμε..
Δημοσίευση σχολίου