Απορίες...

Όταν έχεις μία απορία, τί κάνεις; .... Θα μου πείτε... "Ρωτάς!" Και φυσικά αν η απορία σου είναι εξειδικευμένη, απευθύνεσαι σε κάποιον γνώστη του αντικειμένου. Και είσαι και χαρούμενος! Εκείνος θα σου απαντήσει δίνοντας μία σύντομη απάντηση ή μια εκτενή (αναλόγως αν έχεις αγγίξεις ή όχι την ευαίσθητή του χορδή- παρεπιπτόντως αν έχεις την τύχη να γνωρίσεις έναν vrai connaisseur, τουτέστιν έναν αληθινό γνώστη, τότε μετανιώνεις και που ρώτησες εφόσον είσαι αναγκασμένος να υπομείνεις μία λεπτομερή ανάλυση επί του θέματος). Αλλά έτσι κι΄αλλιώς... λαμβάνεις μία απάντηση.

Και τώρα ερωτώ: όταν ο συνομιλητής σας αρχίζει και σας μιλά περί ανέμων και υδάτων χωρίς να θίγει καν το θέμα σας, τότε τι κάνετε; Πως αντιδράτε όταν λαμβάνετε απαντήσεις του στυλ: "Ναι, είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα το οποίο προσέγγισαν και άλλοι και είχαν αντιμετωπίσει το τάδε και το δείνα πρόβλημα κτλ. κτλ. κτλ." ή όταν κρίνει σωστό να αναφερθεί και στην τεχνολογία, λέγοντας σας:" Αυτό ψάχνεις; Βάλτο στο ψαχτήρι και θα βρεις τα πάντα και θα δεις (υπενθύμιση ότι απευθύνεστε σε ειδικό)!", τότε, πείτε μου, τί κάνετε;

Τελευταία, ήμουν παρούσα σε μία τέτοια συζήτηση και παραξενεύτηκα με την αντίδραση του ερωτώμενου-ειδικού. Κάθισα και σκέφτηκα, όπως λέει και ένα μονδέρνο άσμα μας και κατέληξα στα εξής συμπεράσματα (βέβαια μπορεί να υπάρχουν και άλλα, αλλά εγώ βρήκα μόνο δύο) και τα παρουσιάζω. Πρώτον ο ερωτώμενος μπορεί να ήταν λάτρης της παιδαγωγικής μάθησης του Rousseau όπου ο μαθητής έπρεπε ν΄αποκτήσει τη γνώση μόνος του, μέσω της εμπειρίας και δεύτερον ο συνομιλητής μπορεί να αγνοούσαι την απάντηση ή να μην θυμόταν.

Και έρχομαι τώρα πιά να ξαναρωτήσω. Στην περίπτωση που δεν ήξερε ή δεν θυμόταν, ήταν τόσο κακό να πει "Δεν το ξέρω!"; Δεν θα κλονιζόταν η επιστημονική του οντότητα, αυτό είναι σίγουρο! Αν δεν μπορούσε να εκστομίσει τη "μιαρή" έκφραση "Δεν ξέρω", δεν θα μπορούσε να πει απλά "Δεν θυμάμαι"; Τόσο τρομερό είναι να ομολογείς την άγνοια σου; Άνθρωποι είμαστε, όχι παντογνώστες! Καλά, κανένας δεν του είπε ότι δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τα πάντα και δεν είναι κατακριτέο να ομολογούμε τις αδυναμίες και φυσικά να είμαστε ειλικρινείς με τους άλλους; Δεν κάνει κακό! Δηλαδή ο Σωκράτης που δήλωνε ότι "εν οίδα, ότι ουδέν οίδα" ήταν ηλίθιος (να μην τον χαρακτηρίσω αλλιώς);

Μ΄αυτά και μ΄αυτά μου΄ρθε στο νου μία παλιά ιστορία που μου είχε διηγηθεί ένας φίλος. Κάποτε, έκανε γαλλικά και κάποιος από την τάξη του ρώτησε την καθηγήτρια τους από που πήρε το όνομά της η πλατεία Concorde (μία από τις πιο γνωστές πλατείες της γαλλικής πρωτεύουσας). Η καθηγήτρια, αν και εμφανώς προβληματισμένη, του απάντησε αυτομάτως ότι πήρε το όνομά της από το αεροπλάνο Concorde (ξέρετε το υπερηχητικό αεροπλάνο που έκανε το δρομολόγιο Παρίσι-Νέα Υόρκη σε 3,50 ώρες). Ο μαθητής, άναυδος, της απάντησε ότι το αεροπλάνο φτιάχτηκε το ΄69 ενώ η πλατεία λεγόταν έτσι από πριν, το είχε δει και σ΄ένα γαλλικό έργο. Αυτή όμως επέμενε...

Υ.Γ. Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, η εν λόγω πλατεία ονομαζόταν πλατεία της Δημοκρατίας και εκεί γινόντουσαν οι εκτελέσεις κατά την περίοδο της Τρομοκρατίας (π.χ. εκεί εκτελέστηκε ο Λουδοβίκος 16ος όπως και ο Ροβεσπιέρος και άλλοι). Κατά τη διάρκεια του Διευθυντηρίου (1795-1799) μετονομάσθηκε σε Concorde (ομόνοια) με σκοπό να ξεχασθούν τα έκτροπα της περιόδου της Τρομοκρατίας.