Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010



Άνοιξη


Την τελευταία εβδομάδα, η άνοιξη είναι αισθητή. Δεν τιτιβίζουν ακόμα τα πουλάκια, όχι, αλλά η φύση έχει πάρει απόφαση να μας αποδείξει ότι μπήκαμε πια σε μία νέα εποχή, στην εποχή της αναγέννησης. Μπορεί το βράδυ να κάνει ακόμη κρύο, να έχει υγρασία (σε ορισμένα μέρη) αλλά το πρωί ολοένα και περισσότερα δέντρα συναντώ στο δρόμο για τη δουλειά μου ανθισμένα, χαμένα σ΄ένα οργιαστικό πράσινο.
Δικαιολογημένα δόθηκε σ΄αυτήν την εποχή το συγκεκριμένο όνομα: άνοιξη για τους Έλληνες, printemps για τους Γάλλους (από το primus που σημαίνει πρώτος και tempus , χρόνος). Μάλιστα οι τελευταίοι θεωρούσαν ότι με τη συγκεκριμένη εποχή άρχιζε η χρονιά.

Μαζί μ΄αυτά έρχονται στο μυαλό μου και άλλες ανοίξεις γεμάτες ανθισμένες αμυγδαλιές και ανέμελα γέλια. Και μετά καλοκαίρια γεμάτα φωτεινές μέρες. Όμως μαζί μ΄αυτά μου ήρθε στο μυαλό και τα Carmina Burana. Μέσα σ΄αυτή την συλλογή ποιημάτων και τραγουδιών που γράφτηκαν στις αρχές του 13ου αινώνα γραμμένα από τους goliards (περιπλανώμενοι δόκιμοι κληρικοί), υμνείται η άνοιξη.

Να ένα μικρό δείγμα (μαζί με μία υποτυπώδη μετάφραση):

"Veris leta facies" (Choeur) Το χαρούμενο πρόσωπο της Άνοιξης
Veris leta facies Το χαρούμενο πρόσωπο της Άνοιξης
mundo propinatur, προσφέρεται στον κόσμο,
hiemalis acies ο βαρύς χειμώνας
victa iam fugatur, ηττημένος, ήδη φεύγει
in vestitu vario στολισμένη με πολύχρωμα ρούχα
Flora principatur, η Φλώρα βασιλεύει,
nemorum dulcisono η γλυκιά αρμονία του ξύλου
que cantu celebratur. τραγουδά τους επαίνους του.
Flore fusus gremio Ξαπλωμένος στα γόνατα της Φλόρας
Phebus novo more ο Φοίβος μια φορά ακόμη
risum dat, hac vario χαμογελά, σκεπασμένος με πολύχρωμα λουλούδια
iam stipate flore
Zephyrus nectareo O Ζέφυρος φυσά ένα άνεμο
spirans in odore. με μία αίσθηση από νέκταρ
Certatim pro bravio Συναγωνιζόμαστε για το έπαθλο
curramus in amore. της αγάπης τρέχουμε.
Cytharizat cantico Στα τραγούδια όπως οι κιθάρες
dulcis Philomela, η γλυκιά Φιλομέλα,
flore rident vario στολισμένα με πολύχρωμα λουλούδια
prata iam serena, τα ήσυχα λιβάδια γελούν
salit cetus avium ένα σμήνος πουλιών υψώνεται
silve per amena, στο ήσυχο δάσος,
chorus promit virgin η χορωδία των παρθένων υπόσχεται
iam gaudia millena. ήδη χιλιάδες χαρές.
"Omnia sol temperat" (Baryton)



Βέβαια το ηχητικό κομμάτι, είναι πολύ καλύτερο από την μετάφραση, και σας το παραθέτω:



Άντε, καλή άνοιξη....











Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

ΔΕΛΤΙΟ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ (ΑΠΕ)
Σήμερα η παγκοσμίου άγνωστη μεταξύ αγνώστων Sulpice απέκτησε Conn-x. Η διάσημη άγνωστη δήλωσε βαθιά συγκινημένη και απομακρύνθηκε από το υποκατάστημα του ΟΤΕ όπου της ανακοινώθηκε το χαρμόσυνο νέο και ύστερα κατευθύνθηκε προς άγνωστη κατεύθυνση με τα πόδια.
Γειά σας! Έβαλα Conn-x (λέμε τώρα, τ΄αποτελέσματα θα τα δω σχεδόν σε μια εβδομάδα). Θα μου πείτε και τι μ΄αυτό. Είναι ένα από τα πιο απλά πράγματα στον κόσμο. Όοοοχι! Εδώ που βρίσκομαι, δεν είναι καθόλου ευκόλο. Μάλιστα θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως τον δέκατο-τρίτο άθλο του Ηρακλέους. Ας είναι. Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι μία από τις πιο μεγάλες μου επιθυμίες πραγματοποιήθηκε.
Και γιατί τέτοια επισημότητα; Και γιατί όχι παρακαλώ; Γιατί και γω να μη βγάλω ένα δελτίο τύπου; Τόσα και τόσα βγαίνουν τώρα τελευταία, γιατί να μη βγάλω και γω! Πιστεύω ότι πληρώ τις προδιαγραφές. Είμαι μία από τους πολλούς διάσημους αγνώστους που υπάρχουν στο στερέωμα που άνευ ημών δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν κάποιοι άλλοι άσχετοι.
Και τελευταία, η ελληνική πραγματικότητα έχει πολλά δελτία τύπου να μας δείξει, δελτία τύπου που δεν έχουν απαραίτητα σχέση με την οικονομία ή τα πολιτικά πεπραγμένα. Καλά αυτά υπήρχαν και υπάρχουν και δε μας προσδίδουν ουδεμία χαρά. Και κάθομαι και αναρωτιέμαι, βασιζόμενη στα άσχετα (προς εμέ) δελτία τύπου που κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό. Γιατί πρέπει να βγάζουμε στη φορά την προσωπική μας ζωή; Γιατί πρέπει να κοινοποιούμε με ιαχές (αλλά φυσικά και με μία δόση ξυνίλας του στυλ “σας παρακαλώ, δεν σας επιτρέπω ν΄ασχολείστε με τα προσωπικά μου ή τα οικογενειακά μου. Σκεφτείτε και τα παιδιά μου!”) οποιαδήποτε απόφαση που έχει να κάνει με την προσωπική μας ζωή; Και να περιοριζόταν το κακό μόνο σ΄αυτό, καλά θα ήταν. Υπάρχουν και όλοι οι άλλοι που ασχολούνται με την υπόθεση και όχι μόνο αυτό να επιδίδονται επί ώρες, μέρες, εβδομάδες με το θέμα με πολύ σοβαρότητα λες και ρίχνουν φως σε μία ξεχασμένη πτυχή στη θεωρία της σχετικότητας. Να κάνουν αναλύσεις και κόντρα αναλύσεις για ποιο λόγο έγινε, γιατί φορά το τάδε ρούχο και όχι το άλλο, γιατί χαμογέλασε έτσι και όχι αλλιώς... και να χάνονται ώρες και ώρες και η θεία μου η Λουκρητία να χάνει και αυτή τον ύπνο της και να μη θέλει να πιει ούτε τα φάρμακά της γιατί έχει στεναχωρηθεί πάρα πολύ μ΄αυτό που συνέβει. Και να κάθεται μόνη της στο ντιβανάκι της και να βαριαστενάζει και να στενοχωριέται γιατί να συμβεί αυτό στους ανθρώπους – και ήταν τόσο καλοί και όμορφοι και να μου λέει να προσέχω στις σχέσεις που κάνω. Ήμαρτον! Ας ασχοληθούμε με κάτι πιο σοβαρό. Υπάρχουν τόσα και τόσα (ας μην αρχίσω την απαρίθμηση τώρα) και εθελοτυφλούμε...
Σας παρακαλώ, πρέπει να γίνει κάτι με όλα αυτά. Πρέπει να προστατέψω τη θεία Λουκρητία! Save theia Loukritia!