Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Δημοκρατικές διαδικασίες

Πόσο μ' αρέσουν οι δημοκρατικές διαδικασίες, δε λέγεται. Είναι τρομερή η αίσθηση να συμμετάσχεις σε ομάδες όπου κατόπιν συζητήσεως και περισυλλογής να παίρνονται δημοκρατικότητα κάποιες αποφάσεις. Φυσικά για να υπάρχει μία τάξη, έχουμε και ένα συντονιστή. Ο καθένας, ακόμα και ο συντονιστής μπορεί να προτείνει κάτι. Έτσι πολλές φορές, μπορεί να έχουν τεθεί τρεις, τέσσερις προτάσεις εκ των οποίων η μία να είναι του εισηγητή. Στη συνέχεια οι παρευρίσκοντες καλούνται να ψηφίσουν.
Τί γίνεται όμως όταν δεν ψηφιστεί η άποψη του τελευταίου; Μπορεί τίποτα , μπορεί και όχι. Είναι ενδιαφέρον οι αντιδράσεις ορισμένων συντονιστών που παρατηρούνται μέσα πάντοτε σε δημοκρατικά πλαίσια. Είναι καταπληκτικό να βλέπεις ν΄αλλάζουν όψη, να μιλούν εκνευρισμένα - αλλά εντελώς δημοκρατικά πάντα-, να ρωτούν για να επιβεβαιώσουν: " Είστε σίγουροι ότι υποστηρίζετε αυτή την πρόταση και όχι την άλλη (τη δική μου)". Και όταν το σύνολο, με δημοκρατικές διαδικασίες ας μην το ξεχνάμε, ψηφίζει την άλλη πρόταση, τα μούτρα τους, ας το πούμε σε απλά ελληνικά, φτάνουν ως το πάτωμα. Όλα αυτά εντελώς δημοκρατικά.
Άλλοι συντονιστές είναι πολύ πιο δημοκρατικοί. Μ΄ένα γλυκό χαμόγελο, στη μέση περίπου της συζητήσεως, εκεί που έχεις χαλαρώσει κάπως, σου λένε: "Πρέπει να συζητήσουμε και να πάρετε κάποιες αποφάσεις σ΄αυτά τα σημαντικά θέματα γιατί πρέπει και γω να πω στους ανωτέρους μας τις προτάσεις ΜΟΥ".
Τόση δημοκρατία που να χωρέσει....

3 σχόλια:

Coco είπε...

Κοίτα φταίει η ταρατατζούμ του εκλογικού σώματος!

Coco είπε...

Α, οι προβοσκίδες δεν μας ενδιαφέρουν

Sulpice είπε...

Σίγουρα δε μας ενδιαφέρουν. Σκέψου όμως να ήταν και πλανητάρχες... Χίλαρυ, Χίλαρυ where are you?